Mittwoch, 13. Oktober 2010

لیبرال دموکراتها


آ. ائلیار
راهی برای لیبرال دموکراتها

آقای داریوش همایون
مطلب شان را گزارشی به قلم آورده اند و نه استدلالی، بنابرین این قلم نیز به همین روش با سخن ایشان برخورد میکند:
آقای همایون! پیش از انقلاب از پشت میله های زندان، در صحنه های اعدام به سیستمی که جنابعالی ازحامیان وسازندگان آن بودید گفتیم که : "راه اداره کشور و جامعه اختناق و دیکتاتوری نیست، بل دموکراسی و آزادی ست".
اما شما عالیجنابان نپذیرفتید.
لاجرم انقلاب فرا رسید.
اکنون نیز در غربت به جنابعالی و بقایای نیروهایی سلطنت به عنوان یک ستمدیده در دو سیستم سیاسی حاکم، میگویم که:
امروز راه رهایی ، خفظ اتحاد خلقهای گوناگون، حفظ کشور: فدرالیسم ، دموکراسی ،عدالت اجتماعی و آزادی ست.
میدانم اینبار هم بمانند گذشته این سخن را نخواهید پذیرفت و باز "انقلاب" فراخواهد رسید.
ولی با اینهمه دوستدارم توجه شما را به این نکات جلب کنم:
در عرصه اندیشه بسیار عمیق و خردمندانه تر بیندیشید. هرگز در سطح نمانید، نیازهای روز را در برنامه خودتان بگنجانید.
راه لیبرال دموکراسی شما هم ، ضروریست که در خدمت رفع نیازهای مبرم جامعه ما باشد که در بالا اشاره شد.
اساس جهان بینی شما کیفیتاً فرقی با گذشته نکرده است. آنرا به صورت بنیادی تغییر دهید. با دگرگونی روند ها همگام شوید. اینکار با عمیق تر شدن و ژرفنگری بیشتر در نیازهای مبرم مردم امکان پذیراست.
اندیشه ایکه میتواند در این جهت برای آن جناب یاری رسان باشد " راه خشونت ناپذیری" ست.
آگاهم که شمایان مقولات "دگر اندیش و دادگاه بدون کیفر" را در فرهنگ سیاسی وارد کرده اید، بسیار خوب، کار درستی انجام داده اید، ولی اینها به هیچوجه کافی نیست. چرا که برنامه شما دقیقاً متضاد با خشونت ناپذیریست.
راه شما، راه یک "عاشق سعادت انسانها" نیست.
تاعاشق سعادت انسانها نباشیم، نیازهایشان را نپرسیم، راه حلهایشان را گوش نکنیم،دردهای جانکاهشان را خوره جانمان نکنیم، با خواسته هایشان برنامه یمان را تنظیم نکنیم بیجاست که برای آنها راهی نشان دهیم.
قرارگرفتن درکناراستبداد و رزمیدن علیه فدرالیسم یعنی انتخاب خشونت پذیری.
این بیراهه رویست. یعنی علیه سعادت انسانها و اتحاد خلقها، و علیه یکپارچگی کشور وارد کارزار شدن است.
وجود استبداد حاکم و حمله نظامی خارجی هر دو به زیان کشور و جامعه هستند و خواهند بود. راه مردم راه هیچ یک از آنها نیست و هردو محکوم و مردودند.
دراین میان جامعه باید راه سعادت خود را دنبال کند.
بااحترام برای شما
--------
نوشته داریوش همایون:

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen