تزهای کوتاه سیاسی

آ. ائلیار

تزهای کوتاه سیاسی

در پیرامون جامعه رنگارنگ مردمان ایران

1- «استقلال-اتحاد» یا بعکس ، «اتحاد-استقلال» که هردو فرم یکی ست، به معنای «استقلال برای اتحاد» و یا «اتحاد برای استقلال» است. در جهت رسیدن به دموکراسی.

2- در استقلال، اتحاد، و در اتحاد، استقلال میتواند وجود داشته باشد و موجودیت پیدا کند.

3- اتحاد داوطلبانه است همانطور که استقلال داوطلبانه میباشد. و «اجبار » به هرشکلی نادرست و فاجعه برانگیزاست.

4- «آزادی، برای انتخاب راه زندگی»، بنیاد تز «استقلال و اتحاد» است.

5- حرکت در جهت «رفع ستم ملی و تبعیض، بیعدالتی اجتماعی، دیکتاتوری» برقراری« برابر حقوقی همه جانبه، عدالت اجتماعی، دموکراسی» از راه اداره ایران با سیاست « غیر متمرکز» یایه همکاریهاست.

6- «تمرکز»ِ سیاست ِ«غیر متمرکز» ِ پیرامون در مرکز، بنیاد «اتحاد» برای اداره تمام ایران است.

7- تز «استقلال و اتحاد» از سیاست « غیر متمرکز در پیرامون و تمرکز یافتهء آن در مرکز، پیروی میکند.

8- بر داشتن «مرزها» از طریق ایجاد «اتحادیهء منطقه ای» و پایان دادن به تقسیم ملتهای تقیسم شدهء کرد، ترک و بلوچ و عرب و ترکمن و غیره.

9- هر «استقلالی» که وارد «اتحاد» در ایران نشده باشد میتواند دوباره به «اتحاد» وارد شود.

10- ایجاد روابط برابر حقوقی و مسالمت آمیز بر پایه صلح و دوستی باتمام کشورها، و دفاع از حقوق بشر.

11- حقوق بشر و مکملهای آن پایه قوانین داخلی ست.

مسئله ملی:

۱- ضرورت دارد و درست اینست که وجود و حق و حقوق ملیتهای گوناگون را به رسمیت شناخت.

۲- ستم ملی جنایت علیه بشریت است.

۳-راه دموکراسی در ایران از راه رفع ستم ملی میگذرد.

۴- دیکتاتوری حاکم بدون همیاری مبارزات خلقها و ملیتها به زانو در نمیآید.

۵- حمایت و پشتیبانی از مبارزات خلقها در خدمت شکست دیکتاتوریست.

۶- سیاست تمرکزگرایی در خدمت ستم ملی ست.

۷- اتحاد داوطلبانه ملیتها ، با رفع ستم ملی، ضامن بقای ایران است.

۸- مبارزه و حرکت مشترک علیه دیکتاتوری بدون به رسمیت شناختن حق تعیین سرنوشت ملتها ممکن نیست.